Hond in de winter

Als er sneeuw ligt vinden de honden het heerlijk om er in te happen. Bedenk wel dat de hond hier ziek van kan worden. De sneeuw is koud en de warme maagwand kan opschrikken van de plotselinge temperatuurwisseling. Dit kan buikkrampen en zelfs diarree (en soms braken) veroorzaken.

Voetzolen

Sneeuw kan zich ophopen tot ijsballetjes tussen de zoolkussens van de hond. De ijsklonten duwen tegen de tenen van de hond en kunnen erg pijnlijk worden. Dit komt met name voor bij honden met een langere vacht tussen de tenen. Houd dus de haren tussen de zoolkussentjes kort zodat er geen sneeuw zich kan hechten aan de haren.
Als het toch mis gaat, trek dan niet aan de klontjes ijs. De haren worden automatisch meegetrokken, en in erge gevallen kan het voorkomen dat zelfs delen van de huid meegetrokken worden. Laat de ijsballen rustig ontdooien door de warmte van je handen of een handdoek gedrenkt in lauwwarm water.

Pekel kan de voetzooltjes enorm irriteren. De ene hond is er wat gevoeliger voor dan de andere. De kussentjes en de huid tussen de tenen kun je beschermen door de voeten in te smeren met vaseline of uierzalf voordat je naar buiten gaat. Spoel en droog de voeten goed af met lauw water na het uitlaten. Pekel vreet in in de voetzooltjes en het gevoel is vast vergelijkbaar met zout in een wondje bij mensen. Controleer regelmatig de voetzolen van je hond bij lange(re) wandelingen op een harde ondergrond. Houd ook de nagels kort, dit voorkomt afgescheurde nagels door het lopen op harde grond.

Niet op het ijs!

Leer je hond te allen tijde dat hij niet op het ijs mag! De hond kan niet bepalen wanneer het ijs sterk genoeg is. Als hij op het ijs mag, zal hij er ook op gaan als het dooit, met het risico dat hij door het ijs zakt. Houd ook de nagels kort, dit voorkomt afgescheurde nagels door het lopen op harde grond.

Spierblessures

Bij lopen op bevroren plassen of ijs zie je dat de poten geen grip hebben. De hond glijdt steeds weg en er kunnen vreemde houdingen ontstaan waarbij er hard aan de pezen en spieren getrokken wordt. Door deze onverwachte en rare belasting kunnen gemakkelijk spier- en peesblessures ontstaan. Ook heeft ijs vaak scherpe randen waaraan je hond zich kan verwonden.

Onderkoeling

Kortharige honden, en zeker die zonder ondervacht, hebben het sneller koud dan andere honden. Als de temperatuur zakt moet je als baasje daar wel rekening mee houden. Niet alleen tijdens de wandeling moet je hier aan denken, maar ook bij het wachten in een geparkeerde auto in de winter, of tijdens de training. Wachten tot je aan de beurt bent, blijven uit zicht en na de training even een bakje koffie drinken kan funest zijn voor de spieren van je hond.

Voor hondjes zonder ondervacht zoals bijvoorbeeld de Maltezer, Chihuahua of Yorkshire terriër is het beslist geen overbodige luxe om met koud weer een beschermend dekje of jasje aan te doen!
Veel honden hebben een vacht die ze uitstekend beschermt tegen regen. Tussen de haren door zie je dat ze bij de huid nog droog zijn. Honden die minder bedeeld zijn met vacht raken snel compleet doorweekt. In combinatie met kou kan dit een snelle onderkoeling geven! Loop niet te lang, houd de hond flink in beweging en droog de hond zorgvuldig af bij thuiskomst.

Antivries vergiftiging

Vergiftigingen door antivries (ethyleenglycol) verdienen speciale aandacht in de winter. Alle dieren zijn gevoelig voor ethyleenglycol vergiftiging, maar honden en katten zijn het vaakst slachtoffer. Antivries heeft een voor honden onweerstaanbare zoete geur en smaak. Katten kunnen antivries binnen krijgen wanneer ze door gemorst antivries heenlopen en vervolgens de poten gaan schoonlikken.

Antivries is al in hele kleine doseringen giftig. Verschijnselen, zoals braken, veel drinken, veel plassen, sloom en een dronkemansgang, treden bijna onmiddellijk na opname op. Er is bij een antivriesvergiftiging geen tijd te verliezen. Neem daarom direct contact op met ons als u uw dier verdenkt van een vergiftiging met antivries.